Ta bezlitośnie szczera JOGA, która pozbawia człowieka złudzeń, że życie zawsze będzie łatwe, lekkie i przyjemne, fundując mu czasem twarde lądowanie.
Ta niesamowita JOGA, która wydobywa z człowieka supermoce, kiedy jest mu trudno i pomaga przetrwać turbulencje losu.
Ta niepozorna JOGA wykonywana w zaciszu pokoju swojego/hotelowego/wynajętego/gościnnego - wykonywana w stroju nieinstagramowym, bez świadków i splendoru.
Ta przenikliwa JOGA, która patrzy człowiekowi prosto w oczy i mówi: “ej, nie ściemniaj”.
Ta pełna humoru JOGA, która przewraca człowieka w pozycjach balansowych przebijając mu balon, w którym ulokował przesadnie poważne traktowanie siebie samego.
Ta joga, która zaprasza do budowania dobrych relacji z innymi.
Wreszcie ta cudowna JOGA, która zabiera człowieka w miejsce, o którym Donna Farhi pisze, że wszystko z niego lepiej widać. Miejsce, z którego człowiek widzi wyraźniej i lepiej rozumie niesamowitą złożoność siebie i innych, a przez to oczyszcza się z roszczeń, pretensji, fochów, żalów. Miejsce, dzięki któremu człowiek przypomina sobie, że ma wszystko, czego mu potrzeba. Miejsce, w którym staje się jasne, że nie ma nikogo, komu można by czegokolwiek zazdrościć, z kim można by się porównywać albo na kogo można by być złym, bo to po prostu nie ma sensu. To miejsce wewnętrznego spokoju znajdujące się w człowieku, do którego ta właśnie JOGA pomaga odnaleźć drogę.
Tej właśnie JOGI życzę sobie i Wam z okazji Międzynarodowego Dnia Jogi :-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.